Regen
meer
en wind
droomden de schoonheid
van een slapende zwaan.

Schikte zijn veren.
Verstopte zijn kop
dreef over het water
en droomde
al dit
in stilte.

Beluister dit gedicht in het Bulgaars.
Stem: Bonka Borisova

Stadsverhalen

Het is kil en het waait in de Breestraat. Fietsers en winkelaars haasten zich naar huis. Niemand kijkt opzij naar het muurgedicht in de Ketelboetersteeg. Hoog in het smalle straatje, lichtgrijs tegen grijswit, verstoppen de vreemde letters zich voor zijdelingse blikken. Als een schuilende zwaan met de kop tussen de veren. Danila Gorcheva komt dikwijls kijken naar het gedicht. Zij wilde dat het hier kwam. Ze neemt dan vaak bezoekers mee uit Bulgarije. Haar geboorteland en dat van haar naamgenoot, de jonge dichteres. Die heeft haar werk nooit in druk gezien. Ze was 23 toen ze stierf aan leukemie. Het muurgedicht is een kleine bedevaartsplaats geworden. Danila heeft foto’s meegenomen van de dichteres. Een blij gezicht, met wetende ogen. Wat droomt een zwaan die slaapt, Danila?

Fotografie: Patricia Nauta
Tekst: Joop van Gerven

Ik heb een verhaal bij dit gedicht

Heeft dit gedicht een speciale betekenis voor jou? Herinner je nog wanneer je het voor het eerst hoorde bijvoorbeeld? Of ben je het ooit ergens onverwachts tegengekomen? Laat het ons weten op muurgedichten@taalmuseum.nl! We voegen jouw verhaal graag toe aan deze website.

Danila Stoyanova in Leiden

Foto Anoesjka Minnaard

Dit gedicht is sinds 24 mei 2011 te vinden aan de Breestraat 135 (zijgevel) in Leiden. Het was muurgedicht nummer 103 dat door Stichting TEGEN-BEELD werd gerealiseerd.
 

Дъждът
езерото
и вятърът
сънуваха красотата
на един заспал лебед.

Шумоляха перата му.
Скрил глава
той пътуваше
и сънуваше
в тишината
всичко това.

The rain
the lake
and the wind
dreamed the beauty
of a sleeping swan.

His feathers rustled.
Head under wing
he glided and
dreamed
all this in
silence.